Taalgericht vakonderwijs: help vakcollega’s een brug te slaan tussen leerling en tekst

Hoe komt het toch dat leerlingen vakteksten vaak niet goed lezen. Is het onwil? Kunnen ze het niet? Pauline Gibbons (2014) geeft enkele verklaringen. Zij wijst daarbij op de kloof die kan bestaan tussen tekst en leerling.

Hoe sla je als docent een brug tussen de tekst en de leerlingen? Veel leraren kiezen voor een veilige weg: gewoon uitleggen wat er staat, dan hoeven leerlingen de tekst gewoon niet meer te lezen. Dit is goed bedoeld, maar docenten doen er hun leerlingen geen dienst mee op de langere termijn. Door het gebrek aan oefening, ontwikkelen leerlingen hun leesvaardigheid minder, terwijl de teksten steeds complexer worden. De oplossing is dan ook niet om de lat lager te leggen. Beter is om hoge verwachtingen te blijven koesteren en leerlingen door de tekst heen te begeleiden met behulp van taalsteun, interactie en context. Zo kunnen ze succeservaringen opdoen en hun leesvaardigheid verder ontwikkelen (Gibbons, 2014; Hajer & Meestringa, 2020).

Voor docenten Nederlands is dit wellicht gesneden koek, maar voor vakdocenten is dit soms echt een brug te ver. Al zien zij het nut ervan, toch haken velen bij voorbaat toch af. Zij vinden dat een vakdocent geen tijd of verantwoordelijkheid heeft om ‘ook nog’ aandacht aan taal te geven. Soms voelen zij zich daarvoor ook niet toegerust. Hoe kunnen docenten Nederlands hun vakcollega’s over de streep trekken om taalgerichter te werken? Dat leggen Froukje Hoobroeckx en Emiel Helmich uit in hun artikel, dat opgenomen is in de bundel van de 36e conferentie Het Schoolvak Nederlands.

Redactie: André Mottart en Steven Vanhoorn, uitgeverij Skribis, 2023.