De Sardes-Leespluim is een bekroning van kwalitatief goede en veelzijdig bruikbare (prenten)boeken voor jonge kinderen (0-6 jaar). Dit zijn de winnaars van 2024.
Winnaars Leespluim 2024
Juli
Hidde huilt
Oh, oh, wat een verdriet! De tranen springen van het stevige kartonnen omslag. Wat is er aan de hand? Hidde huilt. Hidde heeft een huildag. Hij huilt als papa naar zijn werk gaat, hij huilt als Petter over de pop heen rijdt in het kinderdagverblijf, hij huilt als papa hem te vroeg komt halen. Arme Hidde.
Met weinig woorden en veelzeggende illustraties worden de huildag van Hidde en de reacties van zijn omgeving in beeld gebracht. De emoties zijn goed af te lezen op de gezichten van de vriendjes op het dagverblijf, de juf en papa en mama. De stevige kartonnen uitvoering zorgt ervoor dat het boekje veel voorgelezen en besproken kan worden. Moeten jullie ook wel eens huilen zonder dat je weet waarom?
Juni
De bril van Beer
Beer kan zijn bril nergens vinden. ‘Op je hoofd, op je hoofd!’ roepen we allemaal. Maar Beer hoort het niet. Hij haalt zijn hele huis overhoop, al zijn spullen liggen om hem heen, maar geen bril. Wat nu? Zonder bril ziet hij al snel drie zonnebloemen aan voor leeuwen. Beer is wel erg bijziend!
Het grappige van het verhaal is dat wij Beer goed kunnen volgen in zijn bijziendheid. De grote grijze steen lijkt ook wel op een olifant, in de prachtige, gebogen stengels met roze bloemen kun je best een flamingo zien. De paginagrote illustraties in heldere kleuren laten op iedere pagina weer een verrassing zien. Wat verzint die gekke Beer nu weer? Een hilarisch boek om lekker mee te lachen. Maar ook kan een gesprek ontstaan over brillen, de functie en werking ervan, de voordelen en nadelen… Nu steeds meer kinderen een bril nodig hebben, is dat een betekenisvol en interessant onderwerp.
Mei
Doris
Doris het olifantje kijkt je open en olijk aan vanaf het omslag, maar schijn bedriegt. Doris is verschrikkelijk verlegen. Ze is knalrood en valt daarom nogal op, maar ze wíl helemaal niet opvallen.
Doris is een boek vol humor, woordgrapjes, felle kleuren en een rijke woordenschat: snauwen, dartelen, dwalen, ploeteren. Het is ook een leuk zoekboek: iedere keer als Doris verdwijnt in een zwerm vogels, planten of vissen, moet je haar weer zien te vinden. De duidelijke keuzes in het kleurenpalet, de vaak overlappende, iets doorschijnende vormen in verrassende composities geven het boek een eigen karakter. En Doris maakt een ontwikkeling mee van verlegen olifantje dat niet wil opvallen naar een zelfbewuste olifant die vindt dat ze er mag zijn. Een rijk boek.
April
Thuis
Een meisje en haar hond zien een grote vuurpijl neerkomen op aarde. Het blijkt een ruimteschip waar een vriendelijk ruimtewezen uit tevoorschijn komt. Het meisje neemt het wezen onder haar hoede en laat hem haar thuis zien. ’s Nachts slapen ze omringd door wilde dieren bij een kampvuurtje. Een idylle. Maar dan vertrekt het wezen weer in zijn ruimteschip, het meisje wat verbouwereerd achterlatend. En dan… zien ze weer dezelfde vuurpijl op de aarde afkomen. Het ruimtewezen is teruggekomen en brengt zelfs een ander ruimtewezen mee. Ze lijken thuisgekomen en voelen zich welkom.
‘Thuis’ is een groot uitgevoerd prentenboek zonder woorden, met zeer veel details. De grote, fel gekleurde pagina’s vol natuur en dieren laten de lezer het verhaal zelf invullen en roepen veel vragen op. Waar komt het ruimtewezen vandaan? Hoe word je vrienden met iemand, ook als jouw taal voor die ander waarschijnlijk onbegrijpelijk is? Misschien zou je zelf ook wel in zo’n overweldigende natuur willen leven of iemand willen ontmoeten voor wie alles nieuw is en samen ontdekken hoe je elkaar dingen kunt vertellen.
Maart
Ga je mij kietelen?
‘Ga je mij kietelen?’, vraagt de leeuw. Zou je dat wel doen? Het lijkt alsof hij je uitdaagt. ‘Waag het eens!’, lijkt hij te zeggen. En inderdaad, wanneer je het flapje opent in het boek, laat hij brullend zijn tanden zien.
Mies van Hout is er weer in geslaagd een sympathiek ontdekkingsboekje voor de allerjongsten te maken. Op een mooi formaat, niet te groot, niet te klein, schildert zij in zachte kleuren dieren met hun kenmerkende eigenschappen.
Hoe denk jij dat het dier gaat reageren? Kun je dat aan de tekening misschien al zien? Hoe vind jij het als iemand jou wil kietelen? Waar woont de eekhoorn? Heb je er wel eens een gezien? Wie heeft er een huisdier? Genoeg om over door te praten.
Februari
Mopperkont
Jim heeft een heel slechte dag. Hij is mopperig. Gewoon, zomaar. Zijn vele dierenvrienden snappen er niets van. Het is immers een prachtige dag, maar niet voor Jim. Hij nergens zin in, geen zin om te zingen of te slingeren met de apen. Geen zin om te flaneren met de pauwen. Alle dieren reiken hem ideeën aan om vrolijk te worden maar het bereikt Jim niet.
In expressieve illustraties wordt treffend de gemoedstoestand van Jim weergegeven. Ook de emoties van de dieren die hem bemoedigend toespreken zijn goed te herkennen. Leuk om na te spelen met een groepje peuters of kleuters. Of om over door te praten en ervaringen uit te wisselen over mopperige momenten. De ontknoping van dit grappige verhaal moet groot en klein aanspreken: het is best lekker om eens mopperig te zijn.
Januari
Komt een giraf bij de dokter
Op het omslag zit een groepje zielige dieren in de wachtkamer van dokter Kip. De eerste patiënt is meneer Vos, die uitgebreid vertelt hoe zijn staart tussen de deur is gekomen. De volgende patiënt is meneer Beer, die te veel taart gegeten heeft en daardoor een rommelende maag heeft. Mevrouw Giraf heeft vreselijke nekpijn na een ritje in haar cabrio en het eten van een ijsje. En dan is de wachtkamer leeg en kan dokter Kip naar huis waar meneer Haan wacht met het eten.
Deze grappige korte verhaaltjes zijn weergegeven in kleine stripachtige tekeningen die de situatie humoristisch uitvergroten. Een boek met humor dat ook nog kan zorgen voor minder angst voor de dokter. Een fijn boek om mee te werken rond thema gezondheid.
