Hoe gaan gemeenten om met artikel 1.13 van de Wet Kinderopvang (Wko)? En hoe kijken zij hier eigenlijk tegenaan? Dat onderzocht Sardes in opdracht van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW).
‘4 procents-regeling’
In het huidige stelsel kunnen gezinnen met een laag inkomen tot 96 procent van het uurtarief van de kinderopvang al vergoed krijgen. De laatste 4 procent wordt nu door gezinnen betaald als eigen bijdrage. Om bijzondere doelgroepen te helpen bij het financieren van deze eigen bijdrage is artikel 1.13 opgezet.
Een quick scan van artikel 1.13
Om na te gaan of de toepassing van artikel 1.13 binnen de huidige budgettaire kaders past, bracht Sardes de voor- en nadelen hiervan in kaart via gesprekken met drie focusgroepen met beleidsmedewerkers en een landelijke enquête onder gemeenten.
Het rapport
In het rapport, dat een indicatief beeld schetst van de omgang met artikel 1.13 van de Wko, worden de opzet van het onderzoek en de belangrijkste resultaten besproken. In de bijlage is een integraal verslag opgenomen van de drie focusgroepen met beleidsmedewerkers van diverse gemeenten.
Een greep uit de resultaten
- Het merendeel van de deelnemende gemeenten is bekend met artikel 1.13.
- Alle deelnemende gemeenten uit de G4 en G40, die bekend zijn met artikel 1.13, zetten de regeling ook in. Dit is slechts het geval voor 45 procent van de G-overig gemeenten.
- De niet-gebruikende gemeenten zien in artikel 1.13 een mooie aanvulling op hun beleidsinstrumentarium.
- Ouders die bekend zijn met de regeling, zetten volgens alle gemeenten uit de G4 en G40 een aanvraag door.
- Uit de focusgroepsgesprekken blijkt dat diverse gemeenten er veel voor voelen om – bij het uitblijven van kinderopvang als basisvoorziening (algemeen) toegankelijke kinderopvang zonder ‘arbeidsplicht’ – de huidige doelgroepen van artikel 1.13 uit te breiden.
Meer weten?
Voor meer informatie over dit onderzoek kun je contact opnemen met IJsbrand Jepma.
